domingo, 12 de junio de 2011

48b.- "UN POQUITO DE POR FAVOR"

    Edozein domeka moduko domeka izan da. Eguerdian elkartu eta bazkaltzera Kasku Zaharrera joan gara. Gero paseotxo bat eta azkenengo orduan Harry's-era joan gara tragu bat hartu eta musika apur bat entzutera (Harry's-en zuzeneko emanaldiak egoten dira). Horraino dana normal.

    Orduan, lasai-lasai barran garagardo bat hartzen genbiltzala, gizonezkoen talde txiki bat geure ondoan jarri eta berbetan hasi dira. Nahitaezkoa izan da andaluziar azentua entzun eta nahi gabe arreta jartzea. Eta nola ez, barriro entzun behar euskaldun guztiok terroristak garela etabar.Argi dago lehengotaz ez direla ohartu guk euskaldunak ginela, baina gero taldeko bat nire kamisetan BBK jartzen zuela ikusi du eta txutxumutxuka hasi dira. Zeuden lekutik altxatu eta gertu zegoen mahai batera joan dira. Nire lehenengo reakzioa zeozer esatea izan da, baian nigaz zeuden lankideak gauzak zegozen moduan uzteko esan didate, ez zuela penarik merezi. Holan egon gara joan bitartean.

    Baina batzutan bat odol barokoa denez, joan aurretik heurengana hurreratu, eta zera esan diet:

   - Perdone, no he podido evitar oir la conversación, mejor dicho, no he querido evitar oir la conversación, y me gustaría decirle que la ignorancia es la madre del atrevimiento, y para todo lo malos que somos los vascos, somos un poco más educados que Uds., puesto que no vamos por ahí poniendo a parir a los andaluces, ni a los aragoneses, ni a los chinos..

    Tipoa bere burua justifikatzen saiatu da baina nik gabon esan eta joan egin naiz.

    Honegaz zera salatu nahi dut. Nekatuta nago nola jendea jakin barik berba egiten duen, munduko inpunitate guztiaz eta bardin zaiela ia nor dagoen aurrean ezta nun dagoen, gauza da euskaldunen aurka kaka guztia botatzea. Mexikora etorri beharrra hau entzuteko.... Hortik esaten duten moduan,

    "UN POQUITO DE POR FAVOR, QUE YA ESTÁ BIEN."

    Gabon eta bihar arte.


    Ha sido como un domingo cualquiera, nos juntamos para comer en el Casco Antiguo de la ciudad, luego un paseo por el mismo y a última hora nos acercamos al Harry's (una terraza donde hay actuaciones en directo) a escuchar un poco de música. Hasta ahí todo normal.


    Entonces, estando tranquilamente en la barra tomando una cerveza, se acerca un grupo de personas, que se colocan al lado tuyo y se ponen a hablar. Es inevitable oir el acento andaluz, por lo que sin querer les prestas un poco de atención. Y como no, otra vez te toca oir el discurso fácil de que todos los vascos somos terroristas. Evidentemente al principio ellos no se percataron de nuestra presencia, hasta que alguno vió mi camiseta con la publicidad de la BBK y entonces empezaron a cuchichear. Un minuto después se cambiaron de sitio y se sentaron en una mesa. Mi primera reacción fué decirles algo, pero mis compañeros me sugirieron que lo mejor era dejarlo estar. Así hasta que nos dispusimos a marcharnos.


    Pero, como uno es de naturaleza intranquila, no me pude contener y antes de marcharme, le dije al susodicho, eso si, muy amablemente:


- Perdone, no he podido evitar oir la conversación, mejor dicho, no he querido evitar oir la conversación, y me gustaría decirle que la ignorancia es la madre del atrevimiento, y para todo lo malos que somos los vascos, somos un poco más educados que Uds., puesto que no vamos por ahí poniendo a parir a los andaluces, ni a los aragoneses, ni a los chinos..
   
    Él intentó justificarse, pero yo les deseé unas muy buenas noches y me fuí.


    Con todo ésto quiero criticar publicamente que ya estoy harto de esa gente que habla sin saber y nos ponen a parir pública e impunemente y no nos libremos de ese estigma allá donde vayamos. Como dirían por ahí,
  
     "UN POQUITO DE POR FAVOR, QUE YA ESTÁ BIEN."


Gabon eta ondo izan.

2 comentarios:

Muac dijo...

Pues por esa regla de tres...si los vascos somos todos unos terroristas...los andaluces son tooodos unos vagos ¿no?...
Estoy contigo en que ya esta bien de topicos tontos y de ponernos verdes unos a otros...por favor!!

Anónimo dijo...

Aupa Joseba y compañía comentarista! Ha sido la mala suerte de dar con esos vecinos de barra de bar. No soy vasca así que puedo decir con toda libertad que los vascos me parecen lo mejor de lo mejor. Nunca he oído a nadie de mi entorno un comentario como el que has escuchado. Al contrario. Si es por escuchar comentarios, he oído hablar mucho de la capacidad de unión de los vascos, su solidaridad, cooperación y de su enorme corazón, todo esto como sinónimo de vasco. Bueno, eso y los chistes de exageraciones que dan tanto de sí. Lo que dices muy bien es la realidad, la ignorancia es atrevida. Se ve que viajar no les sirve para nada a esas gentes y que son de mollera cerrada.