viernes, 10 de junio de 2011

46.- Denporari denpora irabazi

    Naiz eta ohetik arinago altzau, naiz eta korrika batean ibili ezin leike denporari denpora irabazi. Hori da gaur gertatu zaiguna. Naiz eta goizeko lauretan joan lanera eta arineketa batean ibili, gauza bat edo bestea dela eta, berandu ibili gara. Bezeroa itxaroten, Juan eta Jose Antonio urduri, tira, betikoa. A la ta guztiz be, azkenian heldu gara. Kremailera entregatu dugu, eta zorionez, bezeroa pozik geratu da. Beraz, azkenian pena merezi izan dau. Eta bihar, berriro lanera....

    A pesar de levantarte más temprano de la cama, a pesar de andar corriendo, no se puede ganar tiempo al tiempo. Eso es lo que nos a pasado hoy. A pesar de ir a las cuatro de la mañana a trabajar y correr como locos, bien por una cosa o por otra, hemos andado tarde. El cliente esperando, Juan y Jose Antonio nerviosos, vamos, lo de siempre. Aun así, al final hemos llegado, que es lo importante. Hemos entregado la cremallera y el cliente se ha quedado satisfecho. Por lo tanto, al final ha merecido la pena. Y mañana, otra vez al tajo.....

No hay comentarios: